пятница, 26 августа 2011 г.

ҲИКОЯҲОИ ҲАҶВӢ

ИН ДАФЪА

Бахти ошнои мо баланд. Вай зану фарзанд надошта бошад, ки хонааш дар дараи хушманзараи кӯҳӣ ҷойгир аст. Гоҳ-гоҳ мо, дарвешон як шудаву пул ҷамъ карда, бо дастовез меҳмони байтулэҳзони ӯ мешавем ва сарашро ба осмон мерасонем. Баъзан ягон касро ҳамчун туфайлӣ ҳамроҳ мегирем. Дар он рӯз аз рӯи харидамон таоме мепазем. Баъд дар гирди дастархони фақиронаи худ бо оби ҷонбахши Зам-зам сӯҳбатамон авҷ мегирад. Хавои тоза, манзараи нотакорори табиат ва сӯҳбату баҳсу мунозираҳои дилнишин аз ҳар гуна курорту доруву дармонҳо беҳтар аст.
Ин дафъа раиси корҳои ташкилии мо Саидшоҳ (ӯ дар корҳои ташкилӣ устухон надорад) роҳбарашро гуфта будааст. Дар вақти муайяншуда он ҷаноб ҳам дар ҷои ваъдагӣ ҳозир шуданд.
Саидшоҳ, ки бо мақсади нишон додани садоқати худ ба сардораш дар хароҷоти умумӣ дараҷаи баланди олиҳимматӣ нишон дода буд, дастовези мо аз ҳардафъаина дида, бообрӯтар гашт. Бо таксии доштаи Саидшоҳ мо ба сӯи манзили ошноямон раҳсипор гардидем.
Ошнои мо, ки рӯзҳои меҳмоншавии мо вазифаҳои мудири истироҳатгоҳ, ошпази калон ва фаррошу хизматгор ро ба ҷо меовард, аз ташрифи мо шод гардид. Вале баробари дидани шефи Саидшоҳ рангаш канда, каме дасту по хӯрд. Ҷанобашон бар замми тану тӯши ҷувозмонанд доштан боз соҳиби ҳайбати ашрафонаву овози амиронае буданд.