ДУОИ БАДҲО

Илоҳо, рӯзакат ба моҳона монад!

***

‒ Хайр кунед, дуои мо мустаҷоб мегарданд: илоҳо Худо ба шумо як маъшуқаи мӯрчамиёни садафдандони оромиҷони бебачаву беғурбат диҳад.

***

‒ Ҳамаи ёфтаю тофтаат ба рӯзҳои неки хушдорҳои занат сарф шавад!

***

‒ Парвардигоро, аз дуою илтиҷо мурдем‒ку: аз ғайбакат ба мо, бечораҳои ғариб ҳам, як шиша арақу ду дона помидор расонӣ, давлату мартабаат кам мешавад?

***

‒ Илоҳо, келиндор шавию пеш ‒ пешакаш давида, хизматакашро карда, олқундӣ гардӣ.

***

‒ Худоҷон‒е, илоҳо вақти гумбури рӯзаки тӯят свет мурад!

***

‒ Э бодигият сарата хӯрад: доштӣ, он тарафаш гӯгирдқуттӣ барин як мошини вайронаву шалақ доштӣ‒дия. Илоҳо, мошинакат пеш‒пешу худат аз пасаш як умр тела дода гардӣ!

***

‒ Э арақи харидаат сохта барояду дар ғамаш шаби дароз хобат набарад!

***

‒ Э шӯякат туро ба ҷойи пулдаста бо гулдаста занад!

***

‒ Аз Яздони пок илтиҷо дорам, ки арақа хӯрию ба похмелаш вино наёбӣ!

***

‒ Телевизорат кӯру телефонат гунг шаваду худат аз зиқӣ торс кафида мурӣ!

***

‒ Илоҳо, баъди тӯйи дакадангат кору борат нонқоқхӯрию қарздиҳӣ шавад!

***

‒ Э илоҳо, ба пули охиринат арақ хариву вақти аз магазин баромада истодан пешпо хӯрда, арақат аз дастат афтида шиканад.

***

‒ Ҷазояки туро илоҳо, янгамулло нағзакак дода монанд.

***

‒ Э Худоё, закуска ёбию арақашро наёфта, девона шавӣ.

***

‒ Илоҳо, ҳамон пули дар кисаат набуда ҳам, гум шавад.

***

‒ Илоҳо занат серҷоғ бошаду Худо гӯшакатро кар нагардонад.

***

‒ Илоҳо, аз тухмҳои ба таги мурғи курк хобондаат ҳама чӯҷаҳои хурӯс бароянду бо қут ‒ қуташон саратро гаранг карда, девона кунанд.

***

‒ Бо орзую ҳавас тӯю тамошо дода, ба писарат зан биёриву ба дасти келини баду бало афтида, хӯрокатро заҳру рӯзакатро сиёҳ гардонад.

***

‒ Пири бадавлат шавию бойигарии бисёрата саришта карда натавониста, сарсону саргардон шавӣ.

***

‒ Илоҳо бою бадавлат шав: ҳоло намурда хешу табори зиёдат барои мерос аз чор тараф хомталош кунанд.

***

‒ Э пули бисёра ба ту Худо раво набинаду ҳамон камаша ҳам дузду духтуру милиса аз дастат зада гиранд.

***

‒ Э илоҳо хонаат пури гандум бошад, ки худат ба нон зор шавӣ.

***

‒ Э бачаҳои нағз медидагиат ба гапат гӯш накарда, онаи зоратро аз Учқӯрғон нишон диҳанд!