ПУЛ

 Ҳаҷвия

Акнун аз автобус фаромаданӣ будам, ки дар ҷойи нишастгоҳи худ чашмам ба як даста пул афтод. Гӯё як бағал пул ёфта бошам, оҳиста онро ба киса задам.

Аз автобус фаромада мамнун ба сӯйи хона чорхез задам. Дар дилам ид ҳукмрон буд. Охир ман пул ёфтам! Муфтакак, бе ҳеч як душворӣ ва меҳнат! Ин хел бахт ба ҳар кас ҳам муяссар намешавад.

“Ана, акнун занак аз норасоии пул ғурунгӣ кунад, - аз дил гузаронидам,- бо ҳамин пул ба даҳонаш мезанам, ки миёнаш шиканад!”

ҲУСНИ БОЗОРГИР

 Ҳаҷвия

-Туф-туф, чашм нарасад, духтарҷон, ҳусну ҷамолат бозоргир. Ман ин гапҳоро барои хушомадзанӣ намегӯям, ки пагоҳ-фардо соҳиби ягон мансаби калоне шавӣ, ба ман ёриат мерасад? Не! Ин дар ҳақиқат, ҳамин хел аст. Бӯйи ояндаи дурахшонатро ман ҳамчун брокерҳои беҳамтои соҳаи мансабёбӣ аллакай ҳис карда истодаам. Дар ин бобат ман оламу боз камтари дигар таҷриба дорам. Ба худат бовар накунӣ, ки ба ман дусад фоиз бовар кун. Ҳа, ба шарофати ман чӣ қадар одамон соҳиби мансабу ҷой шуданд, ҳадду ҳисоб надорад.

ҒУЛОМИ ЗАН

Дар айни авҷи базм занак нихта кард:

 -Ҳӯ ана ба он мардаки рӯ ба рӯ зеҳн монед. Чӣ қадар ба занаш меҳрубон аст. Гули рӯйи дастархонро  ба пеши занаш мегузорад.

Аз доноии он мард қоил шуда, зуд ба вай пайравӣ кардани  шудам:

-Азизам, ман аз вай дида, даҳчанд бештар туро дӯст медорам, - агар дар базм набошем, ҳатман як мушт ба пешонаам мезадам. – Мана аз ин гӯшти яхнӣ хӯр. Ҳозир фантаи хунукак ҳам рехта медиҳам. Дилат чизе хоҳад, як  ба ҳамон нигар, ман зуд дар пешат муҳайё мекунам.

БАР ПАДАРАКИ ИН НАФС ЛАЪНАТ

 Ба назди молҳо равам, ба умеди хӯрок додани ман ба сӯям меҳрубонона менгаранд.

Бардурӯғ “ту-ту” гӯям, мурғҳо ба наздам давида омада, маро ҳалкқасон печонида мегиранд.

Ба замин хам шавам, сагу гурбаҳо ба як санг роҳ мегурезанд.

Аз хона баромада, ба таъзия рафта истода бошаму ягон кас пурсад, ки ба куҷо меравам, ба “тӯй” гӯям, боварт мекунад.

РӮЗИРАСОНИ БЕҲАМТОИ МАН

 Одамон ошиқи чиҳое намешавнд. Вале ман туро дӯст мекдорам. Ҳамеша ҳурмататро ба ҷо меорам. Барои он ки монда нашавӣ, ба ҷойи кор ба сари китфонам  бардошта мебараму бардошта меорам. Дар ягон ҷо танҳо гузорам, дилам хавотир мешавад. Охир дигарон ба ту чашм ало карданашон мумкин. Аз чашми одамони баду бало худо туро дар паноҳаш нигоҳ дорад.

ФОИДАИ КАДУ

 Мардуми мо аҷибанд. Гап аз кадом мавзӯе оғоз наёбад, ҳама донишманди ҳамон соҳа мешаванд.

-Каду чизи нағз, - дар маъракае яке бичаки кадугиро ба даст гирифта, ба таърифи он даҳон кушод. - Шамоли мизонро хӯрад, исту бисташ дору мешавад.

-Дар даруни маҳсулоти полизӣ каду ягона маҳсулотест, ки хуни тодамро тоза мекунад, - ба таърифи бичакхӯр ҷомаи нав пӯшонд дигаре. – Одам ҳар сол як ишкамсерӣ каду хӯрад, рангу рӯяш ҳам тоза мешавад.

ҲАҚОРАТҲОИ ДАСТАБИРИНҶӢ

 Зимистон гӯшҳоятон хуб хунук хӯрда бошанд, мехоҳед, ки нағзакак тафсанд? Мисли борон аз болои саратон шоридани дуои баду ҳақоратҳоро мехоҳед? Ҳамчун мусофиршудагон ба ҳақоратҳои болохонадори гушношуниди худамон дилатон гум мезанад? Орзуи зану хоҳару модаратонро ба ёдатон овардани дигаронро дар дил мепарваред? Гулчини ҳақоратҳои обнарасидаву нестдарҷаҳонро ҷамъоварӣ карда, рисолаи докторӣ навиштаниед?